Cytat:Mniej więcej w połowie zaplanowanej trasy stojąc na drodze w lesie poczułam ogromny niepokój, irracjonalny strach, panikę wręcz. Włos zjeżył się mi na głowie. Huczało mi w skroniach. Za wszelką cenę chciałam się wydostać z tego miejsca i przyznam, że choć nie mam kłopotow z orientacją w terenie, przez moment nie mogłam się zdecydować, w którą stronę uciekać. Ten lęk nie miał żadnego fizycznego uzasadnienia. Nic mnie nie przestraszyło, nie jestem bojaźliwa. Zaczęłam biec przez las na skos w stronę działki. Najpierw przez las, później przez pole. Uspokoiłam się nieco dopiero na działce.