Kontrowersje pomnikowe ???

[IRONRAT]

Czytałem, ale nie widziałem sensu go komentować.

Opal Property Developments po raz kolejny przekonywał do swojego pomysłu na zagospodarowanie budynków między ul. Tymienieckiego i Milionową. Chce jak najszybciej dostać pozwolenie na budowę wieżowców obok zabytkowych fabryk.

Koncepcja adaptacji przygotowana została przez pracownię warszawskiego architekta Stefana Kuryłowicza. Zakłada ona zagospodarowanie istniejących budynków oraz postawienie nowych - wieżowców. Projekt został złożony do magistratu z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Wytyczne do niej przygotowuje wojewódzki konserwator zabytków, który od tygodni spotyka się z inwestorem i jego projektantami. Starają się porozumieć, jaka nowa zabudowa może powstać obok fabryk. Konserwator nie zgadza się na wieżowce. - Naszym celem jest taki kompromis, który pozwoli zrealizować projekt w formie najbliższej przedstawionej - mówi Jacek Syropolski, współautor projektu.

Wymyślanie Księżego Młyna na nowo

Kiedy Stefan Kuryłowicz po raz pierwszy przedstawiał koncepcję mówił, iż szukając pomysłu uznał, że spróbuje zrealizować wizje Scheiblera tak, jakby pracował dla niego 150 lat temu. - Na początku trzeciego tysiąclecia budowałby w innej skali - mówił. - To co stworzył, powinno zostać zachowane w jak największym stopniu. Uznaliśmy, że budynek elektrowni musi pozostać najważniejszy, najbardziej znaczący nawet jeśli obiekty obok niego będą zdecydowanie większe.

Poza wieżowcami w projekcie pojawia się pasaż Scheiblera-Grohmana, który architekt nazywa nową Piotrkowską. - W tkalni wybudujemy centrum konferencyjne oraz hotel - mówi Syropolski. - W budynkach wzdłuż ul. Tymienieckiego na parterach będą usługi i handel, a na wyższych piętrach powierzchnie biurowe. W wieżowcach zaprojektowaliśmy mieszkania.

Jak zapowiada Syropolski kubatury nowej i starej zabudowy będą mniej więcej równe. Ponad czternastohektarowa działka, na której stoją fabryki będzie zabudowana w sumie w 60-70 procentach. Zyski z budowy wieżowców mają pokryć koszty remontu zabytkowych budynków.

- Mam nadzieję, że wojewódzki konserwator zabytków zaakceptuje zaproponowane przez nas warunki zabudowy, ponieważ chcemy jak najszybciej rozpocząć prace - mówi Nathan Stoliar z OPD. - Chcemy zaznaczyć, że jeśli projekt obejmujący nową tkalnię i jej otoczenie nie otrzyma jak najszybciej zgody na realizację, to wszystko przestanie istnieć.

Aby dowieść swojej racji zabrał dziennikarzy do nowej tkalni przy ul. Kilińskiego, a właściwie tego co z niej zostało. Budynek ma dziś jedynie mury oraz piwnice. Tylko od strony ul. Milionowej oraz w wąskiej części biurowej od strony ul. Kilińskiego zachował się dach, ale jest w fatalnym stanie. Na tym co kiedyś było podłogą zakładów, leżą sterty gruzu i rosną samosiejki topoli. W wielu miejscach są dziury, przez które widać piwnice budynku.

Więcej pozostało z budynku maszynowni. Ta ma jeszcze stropy i klatki schodowe. W jednym z pomieszczeń jest niezwykle efektowny drewniany sufit. - Jeśli władze będą zwlekały z wydaniem decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwolenia to znikną nawet ruiny tych budynków - zaznaczył Stoliar.

Na spotkaniu po raz kolejny dziennikarze usłyszeli, że jednym z elementów koncepcji jest wybudowanie centrum pamięci Jana Pawła II, które inwestor nazwał tym razem muzeum. - Chcielibyśmy, aby na jego otwarcie przybył papież - zapowiedział Stoliar.

Ale osoba Jana Pawła II pojawia się nie tylko w rozmowach, ale również na materiałach reklamowych. Na tkalni wisi wielki plakat z wizualizacją centrum. W prasie inwestor wykupuje reklamy, na których widać ruiny budynku, a niżej ich możliwy przyszły wygląd. Wszystko z Papieżem Polakiem w roli głównej.

Tyle, że centrum zajmie około 700 mkw. powierzchni w budynku tkalni, a projekt całości obejmuje jeszcze kilkadziesiąt innych budynków poza nią. W niektórych nadal słychać warkot maszyn, ponieważ ciągle są wykorzystywane przez różne firmy.

Co się opłaca, a co nie?

Australijski inwestor chce zagospodarować nie tylko fabryki, ale też zabytkowe osiedla domów robotniczych wybudowanych przez Scheiblera i Izraela Poznańskiego. Famuły stoją przy ulicach Księży Młyn, Przędzalnianej, Fabrycznej, Ogrodowej i placu Zwycięstwa.

Wyszło mu, że to opłacalna inwestycja. Co więcej, koszty jakie poniesie, to nie tylko remont zabytkowych famuł, ale również wybudowanie ponad tysiąca mieszkań, do których przeprowadziliby się ich dzisiejsi lokatorzy.

Natomiast adaptacja fabryk między ul. Tymienieckiego, Kilińskiego, Milionową i Piotrkowską okazuje dla inwestora się przedsięwzięciem o wiele mniej opłacalnym. A właściwie nieopłacalnym. Tutaj bowiem już nie proponuje "dorzucenia" po stronie wydatków kosztów budowy tysiąca mieszkań dla łodzian. Wręcz przeciwnie, aby remont zabytków się opłacał to po stronie przychodów muszą się pojawić zyski ze sprzedaży mieszkań w wieżowcach.


Źródło: Gazeta Wyborcza Łódź

W wersji elektronicznej jest jeszcze inny artykuł. Tym razem nieco bardziej krytyczny, tej samej autorki.

Jeśli jak najszybciej nie dostaniemy pozwolenia na budowę wieżowców w fabryce między ul. Tymienieckiego a ul. Milionową, to znikną nawet ruiny, które pozostały z tkalni - straszy Opal Property Developments. Firma ze sprzedaży mieszkań w nowych wysokościowcach chce finansować remont zabytków. To dla mnie argument równie absurdalny, jak nazywanie pasażu Scheiblera i Grohmana, który powstanie między fabrykami, nową Piotrkowską (tak właśnie określił go architekt zatrudniony przez inwestora). Dziś z tkalni pozostały tylko mury, wewnątrz których ma pojawić się nowa zabudowa przeznaczona pod funkcje komercyjne. Będą tam m.in. hotel i centrum konferencyjne. W pozostałych budynkach powstaną - biura, sklepy i... mieszkania. Czy Opal Property Developments nie zarobi na ich sprzedaży? Odpowiedzi nie trzeba szukać daleko, bo kilkaset metrów dalej, w zabytkowej przędzalni przy ul. Tymienieckiego 25. Ten sam inwestor buduje tam mieszkania, ale wieżowców nie planuje. Jak to możliwe, że w jednym miejscu opłaca mu się remontować fabryki, nie budując wysokościowców, a w innym już nie?

Co do tworzenia Piotrkowskiej bis, to wystarczy nam stara, która jest niepowtarzalna. Nie ma powodu jej pseudodublować, albo co gorsza zawłaszczać jej znaczenia dla Łodzi, by wypromować swój projekt. Nie kupię podróbki, która kojarzy mi się tylko z metkami z napisem "made in China".

Jednak największy niesmak wywołuje natrętne wykorzystywanie do promocji inwestycji wizerunku papieża Jana Pawła II. Wielkie plakaty na budynku tkalni, publiczne deklaracje, przerysowane reklamy z papieżem w roli głównej - to wszystko jest żenujące.

Ironrat