Ponieważ lato znów zagościło i śnieg spłynął całkowicie wybrałem się dzisiaj na Malinkę zobaczyć czy znajdę jakieś ślady terenu chronionego, na którym miałem służbę dowódcy warty. Zaskoczyłem sam siebie, ponieważ odnalazłem wszystkie ślady, które chciałem znaleźć czyli pas ogrodzenia w całości, wartownię, studnię, bramy. Czyli faktycznie, jak ktoś mi napisał na podstawie moich szkiców, pamięć niezła choć nie byłem tam od 1982r. Zrobiłem dużo zdjęć. Będę je sukcesywnie zamieszczał wraz z opisami. Będzie też coś dla aktywnych poszukiwaczy, ponieważ znalazłem 2 bunkry amunicyjne, które, jak podejrzewam z tego co zobaczyłem, nie zostały wyrwane a tylko zasypane ziemią. Na zdjęciach pokażę ich umiejscowienie. Na przyszłość jeżeli ktoś będzie chciał zrobić bardzo dokładną mapę tego terenu lub pojechać tam ze szpadelkiem to chętnie pojadę tam jeszcze raz i pokażę ślady, które znalazłem.
Wracając zajrzałem na teren byłej jednostki przy Piątkowskiej. Budynek wartowni po lewej, choć trochę przebudowana fasada (nie wiem jak w środku), wygląda prawie tak samo. W części prostopadłej do Piątkowskiej, w głąb jednostki za wejściem, były pomieszczenia oficera dyżurnego. W pozostałej części były pomieszczenia wartowni a w części równoległej do Piątkowskiej był areszt. Warta miała przegwizdane, ponieważ drzwi w drzwi był oficer dyżurny. Ale areszt był tak położony, że gdy aresztant, któremu należał się wpie.dol gdy go dostawał to oficer dyżurny nie słyszał. To ja byłem dowódcą liczącego 110 żołnierzy "plutonu" wartowniczego więc warta podległa mnie w całości czyli wiem co się tam działo. Ale to na kolejną opowieść.
Po prawej budynek dawnego sztabu. Choć fasada odnowiona i trochę zmieniona to wejście zachowało swój wygląd. To znaczy schody i wejście w podcieniu.
Dalej po lewej za nowym blokiem mieszkalnym zachował się barak mojej kompanii (pluton ochrony 110 żołnierzy - podchorąży rezerwy czyli ja, pluton straży pożarnej 5 żołnierzy - podoficer zawodowy, pluton łączności 5 żołnierzy - podoficer zawodowy) choć trochę przebudowany elewację ma nową i wygląda dobrze. Do niego, wzdłuż drogi, przylega przewiązka, w której wtedy znajdował się pułkowy zakład fryzjerski.
Po prawej naprzeciwko mojej kompanii znajduje się budynek dawnej stołówki z kuchnią. Teraz mało widoczny, chyba również z nową elewacją, nie wiem nawet czy mocno przebudowany.
Tuż za barakiem mojej kompanii zakręt w prawo i na końcu drogi, po lewej, znajduje się barak kompanii obsługi (zapomniałem jak mówiło się na taką kompanię w żargonie żołnierskim) czyli kucharze i inni. Budynek wygląda tak jak go pamiętam, jak wszystkie baraki kompanijne, czyli syf, kiła i mogiła ... a to przecież był pułk BUDOWNICTWA łączności. Ale za to drzwi wejściowe do kompanii są autentycznie zabytkowe. Kompania ta była sławna w pułku za mojej tam bytności z posiadania, jako podoficera służby zasadniczej, autentycznego sadysty, który otrzymał potwierdzenie swojego sadyzmu na piśmie w oficjalnym dokumencie. Ale to na inną opowieść.
Na zdjęciu: po lewej barak kompanii obsługi, wygląd dzisiejszy taki jak był za mojej tam bytności.