17-09-2006, 23:04
Dawno, dawno temu...
pojawiły się gry papierowe. Byłem chyba w 6 klasie podstawówki kiedy zagrałem po raz pierwszy w "Ratuj swoje miasto" - jeśli nie pamiętacie to "spieszę donieść", że należało za pomocą małej armii (czołgi, artyleria itd.) zabić potowra niszczącego miasto. Plancza podzielona była jeszcze na kwadraty!
Gra była fajna bo inna niż Chińczyk, ale prawdziwy smak strategii można było poznać dopiero gdy wydano "Bitwę na polach Pelenoru" - nowa jakość - heksagonalna plansza, różnorodność jednostek, mnogość (jak na ówczesne warunki :-D )współczynników określających parametry jednostek, warunki bitwy itd. A poza tym tolkienowskie tło. Gra była super. Nadal gdzieś mam do niej planszę i chyba żetony.
Inne gry wydawały mi się już tylko mniej lub bardziej udanymi powtórzeniami.
Aż do momentu gdy wydano "Ardeny 1944". ALe robiło wrażenie! Plansza jak obrus, jednostek jakieś setki. Cudo! Grałem w nią mnóstwo razy. Zwykle zajmowało to całą noc przy własnoręcznie wykonanej pizzy i kilku kufelkach jasnego. Super gra, do dziś czuję atmosferę nonych posiedzeń "sztabowych", tą zaciętość gdy dywizje SS przełamują front albo słynna 101 czy "wielka czerwona jedynka" bronią swoich pozycji opóźniająć ofensywę niemiecką :mrgreen: . Ech...!
Podpalony nią kupiłem jeszcze kilka innych, m.in. "Bzurę", "Grunwald", "Wiedeń". Bzura podobała mi się najbardziej (wiadomo bo stroną byli Polacy a tłem tereny rodzinne), ale Wiedeń też nie był najgorszy. Grunwald jakoś nie przypadł mi do gustu, ale grałem w nią gdy już odchodziłem od tej rozrywki - powody przeciętne: brak partnerów, a potem czasu.
Nie wyrzuciłem pudeł z grami z nadzieją, że los łaskawie pozwoli mi zarwać kilka nocy ale jakoś od chyba 12 lat nie udało mi sie zagrać. :cry: A teraz i nadziei już nie mam :cry: bo czas mam wypełniony na maxa.
Przesiadłem się okresowo na PC - zastępował partnera ale to nie to samo!
Pozdrawiam i życzę emocjonujących rozgrywek!
pojawiły się gry papierowe. Byłem chyba w 6 klasie podstawówki kiedy zagrałem po raz pierwszy w "Ratuj swoje miasto" - jeśli nie pamiętacie to "spieszę donieść", że należało za pomocą małej armii (czołgi, artyleria itd.) zabić potowra niszczącego miasto. Plancza podzielona była jeszcze na kwadraty!
Gra była fajna bo inna niż Chińczyk, ale prawdziwy smak strategii można było poznać dopiero gdy wydano "Bitwę na polach Pelenoru" - nowa jakość - heksagonalna plansza, różnorodność jednostek, mnogość (jak na ówczesne warunki :-D )współczynników określających parametry jednostek, warunki bitwy itd. A poza tym tolkienowskie tło. Gra była super. Nadal gdzieś mam do niej planszę i chyba żetony.
Inne gry wydawały mi się już tylko mniej lub bardziej udanymi powtórzeniami.
Aż do momentu gdy wydano "Ardeny 1944". ALe robiło wrażenie! Plansza jak obrus, jednostek jakieś setki. Cudo! Grałem w nią mnóstwo razy. Zwykle zajmowało to całą noc przy własnoręcznie wykonanej pizzy i kilku kufelkach jasnego. Super gra, do dziś czuję atmosferę nonych posiedzeń "sztabowych", tą zaciętość gdy dywizje SS przełamują front albo słynna 101 czy "wielka czerwona jedynka" bronią swoich pozycji opóźniająć ofensywę niemiecką :mrgreen: . Ech...!
Podpalony nią kupiłem jeszcze kilka innych, m.in. "Bzurę", "Grunwald", "Wiedeń". Bzura podobała mi się najbardziej (wiadomo bo stroną byli Polacy a tłem tereny rodzinne), ale Wiedeń też nie był najgorszy. Grunwald jakoś nie przypadł mi do gustu, ale grałem w nią gdy już odchodziłem od tej rozrywki - powody przeciętne: brak partnerów, a potem czasu.
Nie wyrzuciłem pudeł z grami z nadzieją, że los łaskawie pozwoli mi zarwać kilka nocy ale jakoś od chyba 12 lat nie udało mi sie zagrać. :cry: A teraz i nadziei już nie mam :cry: bo czas mam wypełniony na maxa.
Przesiadłem się okresowo na PC - zastępował partnera ale to nie to samo!
Pozdrawiam i życzę emocjonujących rozgrywek!