25-01-2009, 16:28
Nazwa jak najbardziej pasuje. 73 regiment piechoty w armii niemieckiej był tylko jeden. W nomenklaturze niemieckiej występuje jako Inf. Regt. Nr 73, lub FR Nr 73. czyli, jako 73 pułk piechoty, lub 73 pułk fizylierów (Fusilier Regiment). Nazywano go również 1-szym Hanowerskim, by wyróżnić do od innych pułków stacjonujących w Hanowerze (74 Inf.Regt. nazywano 2-gim Hanowerskim). Wszystkie te nazwy są tożsame. Nazwa „Pułk generała feldmarszałka księcia Alberta Pruskiego” jest nazwą patrona pułku.(np.dla FR Nr 34 patron to „Königin Viktoria von Schweden”). Takie były zwyczaje w XIX wieku w wielu armiach, nie tylko niemieckiej.
Ale jak mówią diabeł tkwi w szczegółach. Nazwa jednostki pod zdjęciem wg mnie to 9 kompania rezerwowego pułku piechoty nr 73 (upieram się, że pisze tam Res. Inf. Regt. Nr 73, a nie Rej. Inf. Regt.)
Rezerwowy 73 pp. formowany był w Hanowerze w koszarach i z rezerwistów 73 Inf.Regt. Nie tylko z rezerwistów, ale i z ochotników i poborowych. Naturalne było, że żołnierze ci dla podkreślenia związku z pułkiem macierzystym używali potocznie nazw macierzystej jednostki „Gibraltarczycy”.
73 pp. otrzymał przydział mobilizacyjny do 38 brygady, 19 dywizji X Korpusu
73 rez.pp. otrzymał przydział mobilizacyjny do 38 brygady rezerwowej, 19 dywizji rez. X Rezerwowego Korpusu. Oba korpusy walczyły w ramach II Armii na tych samych odcinkach frontu (bywało że w tych samych miejscowościach)
Wywiad francuski dopiero 24 sierpnia zorientował się, że u nieprzyjaciela w ślad za korpusami (dywizjami i pułkami) służby czynnej postępują korpusy (dywizje, pułki) rezerwowe używające tych samych oznaczeń cyfrowych. Użycie rezerwy do walk na froncie było dużym zaskoczeniem dla Francuzów i pozwoliło uzyskać Niemcom przewagę liczebną.
Wracając do Ernsta Jüngera nie potrafię powiedzieć w którym pułku walczył. Do armii wstąpił jako ochotnik już po wybuchu wojny, Wiem jedno, że 73 Inf.Regt. i 73 Rez.Inf.Regt. walczyły na tych samych odcinkach frontu (przynajmniej do wiosny 1915 r.)
Co do fotki,.
Według mnie nie jest to obrazek pamiątkowy. Dla mnie wygląda to na zawiadomienie o śmierci. Proszę, zwróćcie uwagę - na samym dole widnieje podpis. Czyj ?? – na pewno nie kolegi z wojska, ani tego co poległ. Wg mnie jest to podpis dowódcy kompanii, a obrazek jest formą formularza wysyłanego do rodziny. Do nas ta alegoria przedstawiona na obrazku nie przemawia, ale do ówczesnych – może ?
Książki „Książe piechoty” Jüngera nie posiadam. „Stalowe burze” nie jest słabszym przekładem „Księcia piechoty”, jest tylko kolejną (ósmą ??!!) wersją autora pierwotnej książki. „Książe piechoty” – to wersja nr 3. Jak pisze w posłowiu „Stalowych burz” Wojciech Kunicki z pierwszej wersji autor w 1978 roku pozostawił zaledwie 30% niezmienionego tekstu.
I na koniec jeszcze jedna ciekawostka. 73 regiment miał w ogóle szczęście do pisarzy. Służył w nim urodzony w 1866 r. w Chełmnie (Kulm) Herman Löns. W 1914 r. wstępuję on jako ochotnik i ginie pod Loivre dwa miesiące po rozpoczęciu wojny.
Leszek
Ale jak mówią diabeł tkwi w szczegółach. Nazwa jednostki pod zdjęciem wg mnie to 9 kompania rezerwowego pułku piechoty nr 73 (upieram się, że pisze tam Res. Inf. Regt. Nr 73, a nie Rej. Inf. Regt.)
Rezerwowy 73 pp. formowany był w Hanowerze w koszarach i z rezerwistów 73 Inf.Regt. Nie tylko z rezerwistów, ale i z ochotników i poborowych. Naturalne było, że żołnierze ci dla podkreślenia związku z pułkiem macierzystym używali potocznie nazw macierzystej jednostki „Gibraltarczycy”.
73 pp. otrzymał przydział mobilizacyjny do 38 brygady, 19 dywizji X Korpusu
73 rez.pp. otrzymał przydział mobilizacyjny do 38 brygady rezerwowej, 19 dywizji rez. X Rezerwowego Korpusu. Oba korpusy walczyły w ramach II Armii na tych samych odcinkach frontu (bywało że w tych samych miejscowościach)
Wywiad francuski dopiero 24 sierpnia zorientował się, że u nieprzyjaciela w ślad za korpusami (dywizjami i pułkami) służby czynnej postępują korpusy (dywizje, pułki) rezerwowe używające tych samych oznaczeń cyfrowych. Użycie rezerwy do walk na froncie było dużym zaskoczeniem dla Francuzów i pozwoliło uzyskać Niemcom przewagę liczebną.
Wracając do Ernsta Jüngera nie potrafię powiedzieć w którym pułku walczył. Do armii wstąpił jako ochotnik już po wybuchu wojny, Wiem jedno, że 73 Inf.Regt. i 73 Rez.Inf.Regt. walczyły na tych samych odcinkach frontu (przynajmniej do wiosny 1915 r.)
Co do fotki,.
Według mnie nie jest to obrazek pamiątkowy. Dla mnie wygląda to na zawiadomienie o śmierci. Proszę, zwróćcie uwagę - na samym dole widnieje podpis. Czyj ?? – na pewno nie kolegi z wojska, ani tego co poległ. Wg mnie jest to podpis dowódcy kompanii, a obrazek jest formą formularza wysyłanego do rodziny. Do nas ta alegoria przedstawiona na obrazku nie przemawia, ale do ówczesnych – może ?
Książki „Książe piechoty” Jüngera nie posiadam. „Stalowe burze” nie jest słabszym przekładem „Księcia piechoty”, jest tylko kolejną (ósmą ??!!) wersją autora pierwotnej książki. „Książe piechoty” – to wersja nr 3. Jak pisze w posłowiu „Stalowych burz” Wojciech Kunicki z pierwszej wersji autor w 1978 roku pozostawił zaledwie 30% niezmienionego tekstu.
I na koniec jeszcze jedna ciekawostka. 73 regiment miał w ogóle szczęście do pisarzy. Służył w nim urodzony w 1866 r. w Chełmnie (Kulm) Herman Löns. W 1914 r. wstępuję on jako ochotnik i ginie pod Loivre dwa miesiące po rozpoczęciu wojny.
Leszek